شاخه ی خشکیده ی گل لب طاقچه ...

عکس ما با هم دوتایی توی یه قاب شکسته !

عشق ما تو قلب خسته خیلی وقته دیگه مرده ...

خیلی وقته گل یادش توی دل جون سپرده !

خیلی وقته اشک چشمی واسه عشق دیگه نریخته ...

خیلی وقته چشمای ما توی خواب عشق رو ندیده !

شاخه ی خشکیده ی گل یاد عشق ما دو تا بود ...

مثل دستای ما دو تا سرد و مرده و جدا بود !

قاب عکس ما دو تا هم مثل دل خیلی شکسته ...

جایی نیست برای موندن جاده روبرو نشسته !

راه های رسیدن ما پر بن بست پر آهه ...

رفتن ما دور از این عشق بهترین راهه ... صلاحه !

دور از این عشق ما رهاییم واسه پرواز دوباره ...

پرپرواز واسه ی ما تو جدایی توی راهه !

باید دستا رو رها کرد واسه رفتن توی این راه ...

نور عشق همسفر راه میشه از نو واسه ی ما !